Auteur: Boudy Pilgram

Turn-around, hét omslagpunt bij burn-out

In het verre Oosten, zo’n 2500 jaar geleden, trekt een Boeddhistische Lama als een reizende Boeddha door het land. Op een gegeven moment komt hij in een dorp waar kennelijk een jaarlijks feest wordt gehouden. Op dat feest worden de jonge mannen van het dorp uitgedaagd om mee te doen aan een levensgevaarlijke challenge. Ze moeten in een draaikolk springen en er weer levend uit zien te komen. Tot nu toe heeft nog niemand het gered…  Zo wordt ook de Lama gevraagd om deel te nemen aan het spektakel die daar mee instemt. Hij springt erin en komt er even later levend en wel weer uit. Uitgebreid wordt gevierd dat iemand eindelijk de uitdaging tot een goed einde heeft gebracht. Iedereen wil dan ook weten hoe het dat voor elkaar heeft weten te boksen.
“Als je in draaikolk springt dan is de aanzuiging naar beneden zo groot dat je het met je fysieke beperkingen niet gaat redden om er tegen in te gaan”, vertelt de Lama. “Wat je helpt is mee te gaan met de stroming (mee-stribbelen volgens prof. Weggemans) totdat je de bodem raakt en vaste grond onder je voeten hebt”. “Vanaf dat moment kun je je afzetten zodat je je uit de zuigende kracht van de kolk kunt duwen”.

Een mooie metafoor die, m.i., symbool staat voor wat iemand in een burn-outproces meemaakt.
Mensen komen in spanningsvelden terecht (ontslag, corona) of springen er zelf in (mee blijven draaien in de immer voortdurende “ratrace”).
Soms liggen oorzaken “extern”, buiten je zelf. Het overkomt je. Covid-19 is ons overkomen. Daar kunnen we weinig aan veranderen, dat blijft het feit! (De draaikolk!)
We hebben alleen invloed op wat we met dit gegeven gaan doen. Welke betekenis geven we hieraan, onze perceptie! Worden we boos en richten we een complottheorie gerichte organisatie op waar we de “waanzin” benadrukken? Zijn we gefrustreerd omdat we ons in ons vrijheid worden aangetast? (Tegen de oerkracht van de kolk in zwemmen). Of….. accepteren we de realiteit zoals die is, houden we ons aan de regels, die met de beperkte informatie die we tot nu toe hebben verzameld, en dealen we ermee? (vaste grond onder de voeten)

Soms, de meeste(?), liggen oorzaken intern en komen voort uit onze eigen (doem-)gedachten, onze (belemmerende) overtuigingen
Dingen gebeuren maar we laten ook dingen gebeuren en we zijn dan als topadvocaten die de beschuldigende vinger naar de “ander” laten wijzen. “Het komt door die vervelende leidinggevende”, “de organisatie eist dit van mij”, “de maatschappij vraagt een 24 uurs beschikbaarheid van mij”.
Maar wat is je eigen rol hierin geweest? Wat heb jij gedaan om tactischer met die leidinggevende om te gaan? Of heb je het maar zo gelaten omdat hij toch niet te veranderen is?
Waar staat in je functieomschrijving dat je 24/7 bereikbaar moet zijn? Of zijn dit je eigen geformuleerde aannames?

Je eigen rol! Waar we het dan over hebben is bewustzijn over wat wij belangrijk vinden in ons leven, onze kernwaarden. Maar ook bewustzijn over wie we zijn, onze identiteit. Maar ook de “ikigai-vraag”, wat maakt ons Leven zinvol!
Dit vormt ons fundament vanwaar uit we keuzes maken. De bodem vanwaar we ons weer kunnen afzetten om ons te ontworstelen uit de draaikolk!

Burn-outprofiler maakt valkuilen zichtbaar

Wat als er een manier zou zijn om knelpunten binnen een team of organisatie zichtbaar te maken zelfs vóórdat ze zich ontwikkelen tot een conflict of leiden tot uitval van medewerkers?

Tegenwoordig wordt er vanuit organisaties meer “reactief” gehandeld. Er moet eerst een probleem ontstaan voordat men gaat handelen.
Een medewerker gaat ‘burn-out’ en meldt zich ziek. Een HR-manager schakelt een arbodienst en in het meest gunstigste geval wordt een “Plan van aanpak” opgesteld waarin de medewerker in staat wordt gesteld om op termijn te re-integreren. Dit hele proces neemt zo’n 242 dagen, grofweg 8 maanden, in beslag. Kosten: €230 per dag (bron: TNO). Opmerkelijk hierbij is dat de inschatting van de werkgever beduidend lager uitvalt namelijk gemiddeld: €143 per dag..(eveneens: TNO).

Wat zou de meerwaarde zijn als je dit hele proces vóór kunt zijn? Als je medewerkers die verhoogd risico lopen om “om te vallen” al heel snel op de “sonar” hebt? Waardoor een bedrijf in staat is om preventieve maatregelen te nemen en, wellicht, uitval voorkomen kan worden..

Wat voor zover duidelijk is betreft het mensen met een karakteristiek gemiddeld profiel: “perfectionisten, loyalisten, hoog verantwoordelijkheidsgevoel, hoge mate van zelfopoffering..”
Iets meer vrouwen dan mannen, HBO+ opgeleid, tussen de 25-35, werkend bij grote organisaties en neigend naar neuroticisme.

Burn-outprofiler is “powered by Mindsonar Metaprofielanalyse”, om maar een populaire kreet er tussendoor te gooien. Een methodiek waarmee in kaart gebracht wordt welke denkstijlen iemand hanteert in een bepaalde context. Tevens wordt in deze analyse voorzien in de koppeling naar “kernwaarden” volgens de indeling van Graves (Spiral dynamics)

De laatste tijd zijn er door Burn-outmaster data verzameld over mensen met een burn-out. De vraag hierbij was: “Is er een profiel te vinden van Dé Burn-out?”.
Iedereen is uniek dus is er geen(!) eensluidend profiel aan te geven. Echter in algemene zin zijn er wel een aantal opvallende overeenkomsten te zien.
Ze zijn wat “reactiever”, zijn wat bedachtzamer, vaak vanuit een negatief denkkader redenerend.
Ze zijn aan het “vermijden”, aan het “weglopen” van de ongemakkelijke situatie.
Ze luisteren meer naar “anderen” dan naar zichzelf.
Ze hebben behoefte aan structuur.
Ze hebben continu een bril op van “wat voldoet er niet?”.
Ze hebben de behoefte aan “geborgenheid”, terug naar vastigheden, veiligheid.
Ze hebben de behoefte aan ondersteuning, om het “samen” te doen.

Al deze kenmerken zijn in meer of mindere mate zichtbaar. Noem het een radar of sonar waarbij de “dots” van medewerkers met een verhoogd risico snel zichtbaar zijn. Het vergt uiteraard een proactieve instelling van de medewerker zelf, van de leidinggevende, van het team, van HR en van de organisatie om de “bliepjes” op het scherm te willen waarnemen en er op te ageren.

Voorkómen is over het algemeen nog altijd beter dan re-integreren…!

Omgaan met angst in deze tijd

Solide Yoga & Wellness

 · WEBINAR ‘OMGAAN MET ANGST IN DEZE TIJD’
Woensdag 11 november 11 uur.
Yes, we hadden al langer een samenwerking met de Burn-out Master van Wateringen op de planning staan, maar nu gaat het er dan ook echt van komen. Boudy Pilgram van Burn-outmaster is gespecialiseerd en deskundig in het vakkundig aanpakken van Burn-out klachten. Hij doet dit al velen jaren en helpt hiermee veel mensen. Vooral in deze tijd door de collectieve druk vanuit de coronacrisis ervaren veel mensen angstgevoelens, van waaruit juist weer veel stress ervaren wordt. Huisartsen geven aan dat steeds meer cliënten met mentale klachten aankloppen en hierin willen Boudy en Esther zich hard maken om zowel bedrijven als particulieren te ondersteunen in deze tijd met stresspreventie en een positieve mindset. Daarom deze mooie webinar boordevol uitleg en tips om angst om te zetten in kalmte, rust en veiligheid voor jezelf. Op korte termijn kondigen we het event nog even aan met een evenement-aanduiding op FB en geven aan wat je precies kunt verwachten. Zet je de datum alvast in je agenda! Deel gerust!

Opa…..

“Opa, wat heb je de was mooi opgevouwen!”

Een klein, klam kinderhandje zoekt zijn weg naar de grote vertrouwde, veilige kolenschoppen van opa. Onbevangen staren de kinderoogjes naar een fascinerende wereld, verbaasd over zoveel moois! Zelfs zoiets kleins als het opvouwen van de was kan haar in extase brengen.

Waar zijn we dat kwijtgeraakt? Wat maakt nu dat we op zoek gaan en blijven gaan naar telkens nieuwe grenzen? Elke keer weer verleggend naar….ja, naar wat eigenlijk? Wie bepaalt dat we dit “moeten” doen? Burn-out wacht als een krokodil rustig op zijn prooi!

De commercie die ons met zijn verleidingstechnieken, ontleend aan de psychologie, probeert te manipuleren om méér te kopen? Even een kortdurend hoogtepunt maar na 1 week ruikt de auto ook niet meer nieuw. Dan zijn we weer toe aan ons volgende “fix”.

Of misschien heeft het met ons zelf te maken? Zijn we kwijt wat we echt belangrijk vinden en wie we zijn? Ons fundament van waaruit we keuzes maken. Hoe kunnen we dan keuzes maken? We zijn gewoon wat in het wilde weg aan het ‘klootviolen’! Soms hebben we daarin geluk maar vaker niet. Met frustratie, irritatie en niet-gelukkig zijn als onvermijdelijke consequenties.

Ik kijk graag naar mijn kleinkinderen die nog heerlijk ongecompliceerd in het leven staan. Boos is boos, verdriet is verdriet, blij is blij, onomwonden, open eerlijk!
Zij helpen mij om het (klein-) kind in mij te hervinden. Mijn leven te herijken tot ik weer de waarde kan ervaren van de was die zo mooi opgevouwen is….